หลังจากที่ ผม นายศ।สาลาได้ไปศึกษาชีวิตเด็กมหาลัย(กับบรรดาหมู่ฝูง..) ที่เค้าใช้ชีวิตกังอยู่ทำให้ผมได้รู้ว่ายังมีอีกหลายเรื่องที่ผมเองยังไม่รู้ และต้องศึกษาอีกหล๊ายยยยเรื่อง จนบางทีนึก ว่าเอ ॥เรามังไอ้บ้านนอกรึเปล่าฟ่ะ *-/-/*อิจฉาพวกมังโคตรเลยอ่ะ มีชีวิตอิสระ ทำอารัยก็ได้จาก๊งเหล้า จีบหญิงเที่ยว โอ॥โห่॥อีกหลายๆเรื่องมันยังงัย ไม่รูอ่ะอยากจะเป็นเหมือนเค้าอ่ะคือในความคิดตัวเองแต่ก่อนเคยมีความคิดอยากจะทำอย่างนี้บ้างแต่มังม่ายได้ทำอ่ะ॥
แต่ในคืนนั้นเองที่ผมมีความรู้สึกว่าอยากจะขอบบคุณตัวเองโค-ตะ-ระสุดๆเลยอ่ะ ความคิดที่ว่า
มันเป็นเวลาตอนผมจะเข้านอนแล้วล่ะ ไอ้ความคิดที่อยากจะเปงเด็กในเมืองเหมือนเค้าก็ยังม่ายหมดนะ॥มันยังวนเวียนในหัวอยู่॥แล้วความรู้สึกไม่ใช่มันป็นเหมือนรากเง้าของผมอ่ะ มันเหมือนกระฉิบเบาๆข้างหูผมว่า มึงทำไรอยู่ ว่ะ॥ แล้วมึงลองมองตัวมึงสิมึงเป็นใคร॥แล้วมึงต้องทำอะไร॥อารมณ์ผมตอนนั้นก็ไปเลย॥ครับไปตามมันเลย॥ลอยละริ้ว..คิดไปโน้นน..เรื่องเรียน อนาคตบ้าง.. ชีวิตตัวเองบ้าง เราจะมาอยากจะเป็นเหมือนพวกเค้าไม่ได้นะ เรากำลังทำสิ่งนี้อย่นะและมันเป็นสิ่งที่จะพลักดันเราให้ขึ้นสูงขึ้นจะมาอยากจะเป็นอยากจะมีเหมือนคนอื่นเค้าไม่ได้ ขื่นเราเป็นอย่างนี้ต่อไปเรามันก็แค่คนไม่เอาไหนคนหนึ่งเท่านั้น มันคงจะถูกอย่างที่เค้าว่า ไอ้เรามันก็แค่เด็กไอ้ขี้เหล้าขี้ยาคนหนึ่งหาอะไรในชีวิตไม่ได้หรอก...
