ศ.สาลา [In] English lessons

กระดาษหน้ากลางที่ขอจากเพื่อน (กับความรู้ที่พอจะเก็บมาได้เล็กน้อย...)

วันนี้ช่างคอมฯ(ซอฟต์ฺแวร์)ของเรา แจ้งเกิดเลย(เฮ่อๆภูมิใจแทนเพื่อนครับ)

สองคนนี้นั่งข้างหน้าผมครับ(ไอ้เบ้ กับ ไอ้ต้อม) สายตาดูมุ่งมั้นเหลือเกิน แต่พอถามว่า รู้เรื่องป่ะ...?


ครับสำหรับวันนี้ นาย ศ ก็มีเรื่องมาโม้ให้ฟังอีกตามเคย (อิงบทเรียนนิดๆ) วันนี้มันในหัวข้อ English lessons ง่ายๆก็คือบทเรียนอังกฤษนั้นเอง สืบเนื่องจากตัวกระผมเองวันนี้ ช่วงเวลาประมาณเที่ยงจะบ่ายโมงซึ่งเป็นคาบวิชาอังกฤษของอาจารย์ ศรัญญา(ใจจริงคิดว่าวันนี้ น่าจะไม่ได้เรียนอุตสาห์ดีใจไว้รอ) อันนี้ขำๆครับ ยังไงการเรียนก็ต้องมาก่อนอยู่แล้ว และก็เป็นแค่จุดเริ่มต้นครับ วันนี้อาจารย์มาแปลกไม่ด่าปรกติอาจารย์จะเทศนาเรื่องการแต่งตัวผมประจำก่อนเรียน แต่พอมารู้อีกทีว่าอาจารย์จะพาไปไหนไม่รู้และแล้วอาจารย์ก็บอกให้เดินตามอาจารย์แล้วอาจารย์ก็ย้ำนักย้ำหนาว่า ครูจะเช็ครายชื่ออีกรอบ(เฮ่อ)แล้วอาจารย์พาผมไปที่ห้องอารัยก็ไม่รู้เหมือนโรงหนังคับคล้ายคับคาว่าเคยเข้ามาก่อน แล้วบอกพวกเราว่าจะมีวิทยากรมาให้ความรู้เรื่องการเรียนภาษาอังกฤษ (โอ..ผมคติดเลยครับงานนี้ยาวแน่ๆ)
พอเข้าไปก็มีผุชายคนหนึ่งนั่งอยู่โต๊ะ ผมเห็นทีแรกถึงกับพูดในใจเลยว่า โอ...อาจารย์น่าเด็กมากๆ(อาจารย์คงจะประสบความสำเร็จในชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อยเลยนะเนี๊ย สุดยอดจิงๆ)นั่งดูอาจารย์ท่านนั้นทำอะไรก็ม่ายรุอยู่นานโข แล้วก็มีอาจารย์ท่านหนึ่งเดินมาพูดไมค์ แล้วบอกว่า เอ่อนักศึกษาตอนนี้ท่านอาจารย์กำลังเดินทางมาจาก ม.อุบล อ้าวววที่นั่งมะตะกี๊ม่ายช่ายอาจารย์ที่เปงวิทยากรรึครับ(ผมบ่นเบาๆ)ผมหันไปมองหน้าเพื่อนที่นั่งข้างๆแล้วพูดว่า เมิงคิดเหมือนกูไหม แล้วมันก็บอกว่า เ่อ่อ..กูก็ว่างั้นแระไหงเปนงี๊อ่ะ

(เดี๊ยวมาต่อครับ)