เก็บมาฝากครับ..จากบทเรียนที่ได้เรียน..--------------------------------------------------------------------------------
หลังจากก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือมาเกือบ2เดือนก็ถึงวันสอบซะที...เฮ่อฉันล่ะเบื่อ..อ่านหนังสือก็แระ..อบรมก็แล้ว..มันก็ยังสังสัยอันโน้น อันนั้นอยู่ดี อ่านเรื่องนี้พออีกวันอ่านอีกเรื่องหนึงก็ดันลืมเรื่องที่อ่านเมื่อวานซะแล้วเฮ่อ..วั่นๆนะเนี่ยกลัวจาสอบม่ะได้แต่สุดท้ายท้ายสุดก็ต้องสอบอยู่ดี แต่พอวันสอบเข้าจริงๆ มันก็รู้เรื่องนะ เรื่องหลาย เรื่องที่เคยอ่านมันก็ทยอยๆฝ่านเข้ามาในสมอง (จนอดสงสัยในตัวเองม่ะได้ ว่า เฮ้ย..ตูจำได้ด้วยรึนี้ ให้ตายสิ นี้ดีที่ตูนะที่อ่านมา ไม่งั้น..*-*0.0T_T) อย่างว่าล่ะไม่อ่านมานนนจาสอบได้ซะที่ไหนล่ะพ่อคู๊นนน ถึงสอบ ก็คงจาได้สอบ 555++ และนายศ.สาลาก็พึ่งรู้และก็เข้าใจจริงๆว่า..จริงๆแล้วเราจำได้ แต่เป็นการจำท่อนๆหนึ่งในหน้านั้นหรือบททความในหน้านั้นๆ..และก็ได้รู้จริงๆว่าการโน๊ตย่อนี้มันช่างมีประโยชน์เหลือเกิน บางคนอ่านบทความของผม จะแล้วรู้สึกว่า ปัดโถ่..ไอ้บ้า ใครเค้าไม่ทำกันล่ะไอ้เรื่องแบบนี้..มันเป็นเรื่องธรรมดาแต่สำหรับผมมันเป็นเหมือนความรู้ใหม่ๆไม่ใช่สิ สิ่งใหม่ๆที่ผมเองพึ่งรู้และเข้าใจมัน.รวมทั้งอีกหลายเรื่องที่มันมาพร้อมๆกัน มันช่างดีจริงๆ เพราะถ้าหากผมหยุดตัวเองตั้งแต่วันนั้นผมจะไม่มีทางได้รู้เลยว่าสิ่งเหล่านี้ มันก็อะไร..
(ความรู้สึกเข้าอกเข้าใจ ในเรื่องเล็กๆน้อยๆในสายตาของคนทั่วไป ในความรู้สึกของเด็กไม่เอาไหน คนหนึ่ง) คุณลองนึกดูสิครับ..มันจะขนาดไหนกัน
แล้วเจอกันใหม่ครับ
