สวัสดีครับเพื่อนพี่ๆน้องๆทุกคน ไม่ว่าจะเป็นท่านที่ติดตามบล็อกของผมหรือแม้แต่ท่านที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป...ครับกับอีกวันของการใช้ชีวิตในแบบสไตร์ของผมซึ่งก็ดำเนินมาเรื่อยๆจวบจนจะสิ้นปีใหม่บางคนบอกสิ้นปีเหมือนสิ้นใจ(อันนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม)สำหรับหลายๆท่านก็คงจะหาที่เที่ยวที่พักผ่อนกันไว้แล้ว..เพราะอีกไม่กี่วันข้างหน้าก็จะสิ้นปีแล้วห้างร้าน.บริษัท.พ่อค้าแม่ค้า.ประชาชนหลายๆท่านคงจะหยุดพักเหนื่อยกัน บางคนก็อยากจะหยุดแถบตายก็ไม่ได้หยุด โดยเฉพาะพ่อแม่พี่น้องที่ประสบภัยน้ำถ่วมเมื่อสองสามเดือนที่ผ่านมายังไงผมก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านผ่านพ้นวิกฤษนี้ไปด้วยดี
ส่วนตัวผมเองก็ดูคล้ายๆว่าจะไม่ได้หยุดเหมือนกันคงจะวุ่นอยู่กับโปรเจกจบที่ยังไม่เป็รรูปไม่ร่างซะทีก็เล่นเปลี่ยนกันซะปล่อยขนาดนั้น ฮ่าๆแต่เอาเถอะยังไงผมก็ต้องทำให้มันเสร็จสมบูรณ์หลายสิ่งหลายอย่างในปีนี้ผมได้ทำจนเสร็จหลายอย่างที่ผมยังทำค้างไว้และอีกหลายเรื่องที่ผมไม่ได้ทำสิ่งเหล่านี้คงจะเป็นเครื่องพิสูทธิ์ได้ว่าที่ผ่านมาผมพัฒนาขึ้นหรือพัฒนาลงแม้มรสุมต่างๆนาๆจะพัดเข้า ทุกวันนี้ผมก็ยังอยู่ให้มันพัดเหมือนเดิมไม่หาที่หลบหรือวิ่งหนีมันแต่อย่างใดหากจะบอกว่าผมโดนจนชิ้นก็คงจะไปไม่ใช่เพราะบางทีเรื่องบางเรื่องที่ว่าหนักเจอบ่อยๆ แต่ละครั้งมันก็เจ็บพอๆกันไม่ได้ชินสักครั้ง ถึงแม้บางครั้งสิ่งที่ต้องการจะดูไกลริบๆมันก็ยังดีที่ยังเห็นอยู่จะแมะ..พูดอย่างนั้นมันก็สุดโต่งเกินไป เอาเป็นว่าสิ่งที่สุดที่ทำให้ผมยืนสู้อยู่ได้ทุกวันนี้ก็ คือกำลังใจจากคนที่เรารัก หรือแม้กระทั้งกำลังใจจากตัวเองที่คาดไม่ได้ คือ ศรัทธา ผมบอกกับคนอื่นและตัวเองเสมอว่า เมื่อไรก็ตามแต่ที่คนอื่นอื่นหมดศรัทธาในตัวเรา ขอให้เรายังมีศรัทธาในตัวเองหากหมดศรัทธาในตัวเองแล้วอย่าว่าแต่จะให้คนอ่นยื่นมือมาช่วยเลยใครน่าไหนก็ช่วยไม่ได้
ผมไม่รู้ว่าอนาคตผมจะไปตกอยู่ที่ไหน(ดูทะแม่งๆ นะ ฮ่าๆๆ)อย่างไรถึงแม้บางครั้งท้องฟ้าอาจจะดูอึมคึม เมฆมากหรือหนักมากจนฝนตกผมก็ยังอยากจะเห็นอีกฝั่งของท้องฟ้า ปัญหาหรืออุปสรรค์ มันอาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ไม่สวยนักแต่ท่ามกลางหนทางที่ขรุขระผมเชื่อว่า "มันย่อมมีสิ่งสวยงามเกิดขึ้นได้เสมอ" ถ้าเรียนรู้ที่จะรักคนรอบข้าง คนที่เค้ารักเรา เป็นห่วงเรา และหวังดีกับเรา ขอให้พี่น้องชาวไทยทุกท่านมีความสุขความเจริญ คิดสิ่งใด ก็ขอให้ได้สิ่งนั้น ในปีใหม่นี้ ขอบคุณครับ
bY: Mr.sutiphong /24 ธันวาคม 2554/13:03 น.
