Alone !*-*

คนคเคยมีความรู้สึกหวิวๆ เมื่อด้ไปจากที่ที่ตัวเองเคยอยู่แถมยังเป็นที่อยู่นานๆซะด้วย และบางคนคนอาจมีความหวังฝังใจกับสถานที่นั้นแม้...
จะให้ลืมมันคงยาก คงจะต้องใช้เวลาสักหน่อย..
อย่างผมนี้ก็เหมือนกังตอนขึ้นม.6ใหม่ๆแหม..เมื่อไหร่จาจบม.6ซะที่หว๊า..อ่ะมีบางคนนับปฏิทินด้วยอ่ะ..เฮ่อมึงจาปาขีดทามม๊าย..แต่พอจาจบเข้าจริงๆ..เฮ่อจาจบแล้วใจหายเหมือนกังเนอะ (จาว่าไปแล้วบางคนก็ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งนะไอ้ขีดปฏิทินรอเนี๊ย..ฮ่า.ๆ)
------------------------------------------------------------------------------------
แต่ท้ายที่สุดแล้วนาย ศ.สาลาก็ต้องมาใช่ชีวิตในรั่วมหาลัยทั้งทีไม่อยากจามาสักเท่าไร แต่ในใจก็รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกันนะ อ่ะ เวลาได้เจอรุ่นพี่สาวๆอ่ะโอ้โห..เทวดานี้ก็จายร้ายเน๊อะปล่อยนางฟ้ามาตกระกำรำบากได้...ฮ่าๆๆ เป็นงั้นไป
*-* ยังงัยไม่รู้ก็ต้องสู้ๆมังต่อไป....
ไว้เจอกันโอกาศหน้าครับ