มานจาเสร็จ ก็ม่ายเสร็จ เฮ่อ

...วานนที่คายๆหลายคนเค้านอนเปิดพัดลมนอนดูทีวีอยู่ที่บ้าน แต่ผมม่ะรู้มาทำอารายก็ไม่รู้ เดินถือกระดาษแผ่นขาวนี้อ่ะให้อาจารย์เซ็น กว่าจาหาอาจารย์เจอ ॥ยังกะหาปลาบึกยังงัยยังงั้น2วันแระยังม่ายเสร็จเลย..เฮ่อ।พรุ่งนี้จะต้องมาอีกเฮ่อ..แต่ว่ามันจาเกิดอารัยขึ้นผมก็เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้วล่ะ ว่าจะทำยังงัย (อืม.เกือบลืมผมขอขอบคุณต้องขอขอบคุณอาจารย์ พิศมัย.อ.ต้น)อ.วิชชุ อ.สุกฤตา อ.ธิติมา อ.สมัย ผอ. และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือไอ้เดียวที่มันอุตสาห์มานั่งรอผมทั้งวัน ขอบคุณมากๆนะเฟ้ย..สุดท้ายนี้ ผมเองอยากบอกความรู้สึกในใจหน่อยว่า... บุคคนที่ขาดไม่ได้ถ้าไม่มีบุคลที่ว่ามานี้ก็คงไม่มีผมในวันนี้..
"ขอบคุณ อ।จารย์ทุกท่านนะครับ แม่ครัวและก็พานโรง॥เพื่อนห้องม।6ทุกคน""ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ที่ทำให้เราได้มาเจอกัน""ขอบคุณแม่ และก็พ่อ พี่สาวที่เป็น กำลังใจให้ผมเสมอ""ขอบคุณใครบางคนที่สอนให้ผมรู้จักคำว่า รัก॥และก็ใครบางคนที่สอนให้ผมรู้จักคำว่า อกหัก (เจ็บ)เป็นยังงัย"
*ขอขคุณจริงๆครับ*

- ศ*สาลา ม.พอกะเทิน