จากบันทึกของชายผู้เรียกตัวเองว่า ศ.สาลา ...
ศ.สาลามาจาก ชื่อของผมเอง ซึ่งเป็นพยางค์ตัวสุดท้ายในชื่อ คือ สุทธิพงศ์
จะว่าไปแล้ว ตัว ศ.สาลามันก็แปลได้หลายอย่างนะเช่น แปลไปทางแนวความรัก ก็จะเป็นเหมือนการเปรียบตัวเองว่าเป็นเหมือน ศ.สาลาที่เอาไว้ให้เค้ามาพักใจ แล้วก็จากไป...ก็คงจะถูกอย่างที่เค้าว่า ศ.สาลาเงียบเหงา แตกต่างจากผมริบลับผม เป็นคนช่างพูด พูดเก่งพูดจนบางครั้งเพื่อนที่นั่งฟังหลับไปเลยก็มี เป็นคนพูดเก่งมาตั้งแต่เด็กครับ.... อีกอย่างก็ชอบแหกปากร้องเพลง..ด้วยชอบเล่นดนตรี เล่นเกมเหมือนๆเด็กวัยรุ่นทั่วไป อ่ะครับ แถมอันที่เหมือนเอามากๆ ก็น่าจะเป้น ก๊งเหล้า.. ยามเย็น 5++
-------
เรียน และ งาน
เรียน เรียน เขียนอ่าน อยากจบ..
และขยันทำงานมัน- หนักหนา
งานก็มากตรากตรำ กับตำรา
มันเหนื่อยล้า (ถ้าไม่กล้า) จงอย่า...เรียน.
คนอากาศ..
ไม่พูดไม่โต้ตอบ ไม่โต้แย้ง ไม่แข่งขัน
ไม่ห้าม ไม่ว่า ไม่ด่า แดก ดัน...
ไม่อะไร ทั้งนั้น ถ้าทุกอย่าง ที่ทำ ไม่พอใจ
แค่ทุกอย่างในโลกนี้ แค่จัย ของผม....
แด่ทุกอย่างในโลกนี้ ที่ส่งเสริม
ช่วยแต่งเติมชีวิต ให้สดใส
แด่ทุกอย่างในโลกนี้ ที่ขาดไป
แด่หัวจัยที่อดกลั่น ไม่หมดแรง
.. แด่ชีวิตอันน้อยๆ ที่ดาวดิ้น
แด่ทุกอย่างที่ไม่- เคยเป็นจริง
แด่ความหวังศรัทธา จิตวิญญาน. (ศ.สาลา ม.พอกะเทิน)
ผิดพลาดประการใด ศ.สาลา ต้องขอ อภัย มา ณ ที่นี้ด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น